معنی کلاه مال - جستجوی لغت در جدول جو

کلاه مال

لغت نامه دهخدا

کلاه دار

کسی که کلاه بر سر دارد، کنایه از پادشاه

فرهنگ فارسی عمید

کلان سال

پیر، سال خورده

فرهنگ فارسی عمید

کلاته ملا

(کَ تِ مُلْ لا)

دهی از دهستان شاخنات است که در بخش درمیان شهرستان بیرجند واقع است و 256 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

کلاه وار

(کُ)

بقدر کلاه. به اندازۀ کلاهی از جامه و قماش. جامه ای به اندازۀ یک کلاه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
رفتم تبری به پنبه دوزی دادم
تا پنبه زند کلاه واری برداشت.
(یادداشت ایضاً)

لغت نامه دهخدا

کلاه ساز

(تَ لَ / لِ وَ)

سازندۀکلاه. کلاهدوز. (فرهنگ فارسی معین) ، کنایه از آن که برای دیگران پاپوش دوزد و تولید مزاحمت کند. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به ماده بعد شود

لغت نامه دهخدا

کیسه مال

(تُ)

دلاک و شخصی که در حمام بدنهای مردم به کیسه مالش دهد. (آنندراج). دلاک و آنکه در حمام کیسه بر بدن می مالد. (ناظم الاطباء). کیسه کش:
سعی آن چنان خوش است که مانند کیسه مال
از پرهنر ز کیسۀ خالی برآورد.
محسن تأثیر (از آنندراج و بهار عجم).
رجوع به کیسه کش شود

لغت نامه دهخدا

کله مار

(کَلْ لَ / لِ)

گونه ای قارچ که بدان فقع گویند. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به فقع شود

لغت نامه دهخدا

کله مار

(کَلْ لِ مُ سَ)

دهی از دهستان بالاست که در شهرستان نهاوند واقع است و 500 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا